Benim Doğum Hikayem

Hamile kaldıgım tarih 28 Ağustos 2013
Ancak değerlerim düşük olduğu için düşük yapacağımı söylendiğinde dünyamın başıma yıkıldıgı gün 1 Eylül 2013
Gerçeği Öğrendiğim ve 5 haftalık hamile olduğumu öğrendiğim gün 2 Eylül 2013
ve ardından günleri, haftaları saymaya başlama.. Yaşım 38.. daha önce gebelik yok. İlk bebek yani beklenen.. Kendimi köprüden önceki son çıkışta şanslı hissediyorum ve bütün gücümle ve yapabileceklerimle bebeği korumaya alıyorum. Yürüyorum, sigara içmiyorum. Alkol sıfır..
Enerji patlamaları ve 9 Aralıkta iş kurmaca.. Hamileliğimi, doğuracağımı, sürecin zorlu olacağını bile ve tahmin ede ede.. Aynı anda Yaşar Üniversitesi ile iş görüşmeleri..
Bebek kısmeti ile gelirmiş derler, inandım.. tüm işlerim yoluna girdi.. bereket gelmeye başladı. İzmir yaşantım şenlenmeye yüz tuttu. Bir çok alışkanlığımdan vazgeçmek zorunda kalsam da bu vazgeçiş tatlı bir bekleyiş için.. hiç önemsemeden..
Ardından göbegim çıkarken, 22 Şubatta Gençtur İzmir Temsilciliği ve UPEGEM'in açılışı. Bebek karnımda 6 aylıkken.. hala oradan oraya koşturma enerjim var..
21 Mart.. Yaşar Üniversitesinde işe girişim. Sosyal Sorumluluk Program Koordinatörü..
Sonrasında hafta hafta gebelik takibi. İnternet üzerinden, bazen 1 bazen 2 hafta ileriye gidip başıma gelecekleri merak etmek, merak içerisinde her sabah uyanma halleri. En tatlısı da tatlı tatlı karnımda uyuyan bebegimi, acaba iyi mi, herşey yolunda mı diye sabah şekerleri ile kandırıp uykusundan etmek. bir tatlı kaşığı nutellayı mideye indirdikten sonra hareketleri dinlemeye başlamak
ağrısız, sızısız geldik 39. haftaya.. bu hafta kesin doğururum derken bugün kontrolde öğrendim ki bebeğimin daha en az 1 hafta gelmeye niyeti yokmuş.. Yerinde rahatmış.. bekleyeceğiz. böyle giderse 40 hafta dolmadan da gelmeyecek galiba.. 
  Zeynebim küçük insanım benim.. 7 haziran günü saat 14:26ta geldin.. sessiz sakin.. küçük küçük ağlamalarla..
seni benim bir parçam olarak örmedim. sen Zeynep bir birey olarak geldin. şimdi benim işim hayata hazırlanırken sana yoldaşlık etmek. elimden geldigince elinden tutmak.
30 haziran günü ilk kez beni gördüğünü düşündüm. baktın yüzüme ve sanki bana gülümsedin. ve 2 temmuz günü sabahında da aynı ekilde bana gülümsedin. gerçekten beni m görüyorsun bilmiyorum ama senin yol arkadaşlığında bunlar benim ödüllerim oluyor. gülümsediğinde tüm yorgunluklar unutuluyor. sen hep gülümse Zeynep Canım.. Zeynep Denizim..